Βασική άποψη στην Πολιτιστική Αγωγή είναι ότι η ζωή μας χρειάζεται την Τέχνη. Το ίδιο ισχύει και στην εκπαίδευση. Η Τέχνη, ως γνωστόν, είναι πεδίο εξερεύνησης και διερεύνησης του «εγώ» και του περιβάλλοντα χώρου, πεδίο ανάπτυξης της φαντασίας, της δημιουργικότητας και της έκφρασης του νέου μαθητή.

Επιπλέον, ο Πολιτισμός παραμένει άρρηκτα συνδεδεμένος με το Περιβάλλον, ως μορφή έκφρασης και δημιουργίας. Έτσι, μέσα από τις δραστηριότητες που πραγματοποιούνται εσωτερικά και εξωτερικά του χώρου του ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ (δεντροφύτευση, γνωριμία με τα φυτά, τρύγος κ.ά.), τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τη φύση και όλα εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν την ευρύτερη μορφή του ελληνικού πολιτισμού.

Μέσα από προσαρμοσμένα προγράμματα εκπαίδευσης, τα οποία καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα πολιτισμικών, κοινωνικών και καλλιτεχνικών δρώμενων, γίνεται, επίσης, η γνωριμία των παιδιών με στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα (μυθολογία, μνημεία, ιστορία). Τα εκπαιδευτικά προγράμματα που πραγματοποιούνται για τον ελληνικό πολιτισμό αφουγκράζονται τις ανάγκες της παιδικής ηλικίας, στοχεύοντας στη βιωματική προσέγγιση της πλούσιας πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Βασικό μέλημα είναι ο μαθητής να βγει από την απρόθυμη και παθητική θέση του ακροατή. Ανάλογα με την ηλικία τους, τα παιδιά μεταμφιέζονται, παίζουν και εξερευνούν, μπαίνοντας στο ρόλο των επιλεγόμενων προς μάθηση προσώπων με στόχο να μεταφέρονται με τη φαντασία τους στην εποχή και τον χώρο που εξετάζεται, γνωρίζοντας έτσι τον τόπο μας.

Οι εμπειρίες και οι γνώσεις που αποκομίζουν έχουν ως στόχο να αποτελέσουν το υπόβαθρό τους στην περαιτέρω εξέλιξη και καλλιέργειά τους.

Κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Αγωγής, πραγματοποιούνται εκπαιδευτικές δράσεις, όπως επισκέψεις σε εκθέσεις έργων τέχνης, μουσεία, ιστορικούς και αρχαιολογικούς χώρους, καθώς, και δραστηριότητες περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης, με σκοπό να καλύψουν διδακτικούς στόχους της θεματικής προσέγγισης που αναπτύσσεται στο σχολείο μας.